Woda dla spragnionej kobiety 2/3

IFL Polska

audycje App

Woda dla spragnionej kobiety 2/3

Cz. 2

Charles R. Swindoll • John 4:1–42

Zazwyczaj niechętnie przełamujemy bariery, nie lubimy wychodzić poza strefę swojego komfortu.
Pan Jezus był inny i chwała Bogu za to! Opuścił niebo i przyszedł na ziemię, aby darować życie wieczne każdemu, kto w Niego uwierzy. Żyjąc wśród ludzi, przełamywał wszelkie bariery, czego najlepszym była Jego rozmowa z Samarytanką.
To podręcznikowy przykład tego, jak opowiadać o zbawieniu, które nie tylko gwarantuje życie wieczne, ale jest najlepszym lekarstwem na problemy i trudności w tym życiu.
Przekonała się o tym Samarytanka, która poszła naczerpać wody do studni Jakuba. Jej zagmatwana sytuacja życiowa oraz ostracyzm jej środowiska zmieniły się wtedy, gdy zawierzyła swoje życie Panu.
Przyjęła ofertę Jezusa, która do dzisiaj niezmiennie brzmi tak:
(14) Kto … napije się wody, którą Ja mu dam, już nigdy więcej nie będzie odczuwał pragnienia…
Jak wielu twoich znajomych i przyjaciół musi usłyszeć Dobrą Nowinę o zbawieniu w Chrystusie, zaczerpnąć z tego źródła wody? Szukają zaspokojenia swoich pragnień w złym miejscu. Angażują się w rytuały i praktyki religijne, biegając od jednego miejsca, do drugiego, podczas gdy odpowiedź jest taka prosta! To nie miejsce, ani praktyki religijne robią różnicę. Jezus powiedział:
(23) …prawdziwi czciciele będą czcili Ojca w duchu i w prawdzie.
Wiedziałeś o tym? A twoi bliscy…? Powiedziałeś im o tym?

More from Ewangelia Jana, rozdziały 1-5

Studium Biblijne do serii #28 Ujrzeć w Jezusie Syna Bożego

Zygmunt P. Karel • John 1—5

Seria #28 Ujrzeć w Jezusie Syna Bożego

Zygmunt P. Karel • John 1—5

Świadkowie obrony 2/2

Charles R. Swindoll • John 5:31–47

Przyjaciel pastora Chucka zaprosił go kiedyś na przejażdżkę samochodem. Wokół ich miasta budowano wtedy obwodnicę. Ponieważ była w budowie najeżono ją znakami ostrzegawczymi, ze względu na wielu amatorów szaleńczej jazdy po niedokończonej, pustej autostradzie. Pastor Swindoll tak wspomina tę przejażdżkę: „Stanęliśmy na krawędzi mostu w budowie. Nie było tam żadnego zabezpieczenia, tylko gardziel wielkiej przepaści. „Widzisz tam na dole te szczątki?"– zapytał przyjaciel. „Tak”. On na to: „Przedwczoraj spadł tam samochód. Zginęły dwie osoby. A to widzisz?” „Tak!” „Tam zginął facet na motocyklu. On i pasażer.” W ciągu ostatnich kilku dni wydarzyły się tu cztery śmiertelne wypadki i nie wiem, ilu ludzi zostało rannych. Jechali przecież dobrze oznakowaną autostradą i na jej końcu spadli w dół, ginąc na miejscu. Dlaczego myśląca istota ludzka miałaby coś takiego robić? Pewnie powiesz: „Cóż, może to byli samobójcy?”. Myślę jednak, że chodzi o coś o wiele głębszego. Powód postrzegam w niechęci do podporządkowania się nakazowi i temu, co już dobrze wiemy, co nam spowszedniało. (Prz 14,12) Niekiedy wydaje się człowiekowi, że droga jest prosta, lecz na końcu się okazuje, że wiedzie do śmierci. Biblia obfituje w ostrzeżenia tego rodzaju”. Pan Jezus skierował proste, ale jakże ważne pytanie, które domaga się twojej odpowiedzi: „Za Kogo ludzie mnie uważają?” Nie daj się oszukać, nie pędź przed siebie wraz z tłumem! Jan na kartach swojej Ewangelii ukazuje Jezusa jako Boga-Człowieka, który przyszedł, aby zbawić każdego, kto w Niego uwierzy. W 5 rozdziale przedstawia na to dowody. Jaka jest twoja reakcja? Wykaż się rozsądkiem. Zawierz Mu swoje życia, a będziesz żył wiecznie!