Wojna duchowa

One 2 One

Wojna duchowa

NOWY WRÓG

Bądźcie trzeźwi, czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł, chodzi wokoło jak lew ryczący, szukając kogo by pochłonąć. Przeciwstawcie mu się, mocni w wierze, wiedząc, że te same cierpienia są udziałem braci waszych w świecie.
1 List Piotra 5:8,9

Przeto poddajcie się Bogu, przeciwstawcie się diabłu, a ucieknie od was.
List Jakuba 4:7

Diabeł, lub szatan, to istota duchowa całkowicie oddana temu, aby powstrzymać nas od życia na chwałę Bogu i ku Jego upodobaniu. Jego celem jest ograbienie Boga z chwały i przyznanie jej sobie lub komuś innemu. Nasz wróg diabeł używa przeciwko ludowi Bożemu trzech podstawowych rodzajów broni.

POKUSA
Ulubioną metodą ataku szatana jest pokusa. Ale Bóg obiecał, że możemy mieć zwycięstwo nad pokusami.

Dotąd nie przyszło na was pokuszenie, które by przekraczało siły ludzkie; lecz Bóg jest wierny i nie dopuści, abyście byli kuszeni ponad siły wasze, ale z pokuszeniem da i wyjście, abyście je mogli znieść.
1 List do Koryntian 10:13

ZWIEDZENIE
Jeśli pokusa nie zadziała, szatan nie rezygnuje. Przechodzi do planu B – do zwiedzenia. Ochroną przed zwiedzeniem jest trwanie w Słowie Bożym i pozostawanie w społeczności z ludem Bożym.

Obawiam się jednak, ażeby, jak wąż chytrością swoją zwiódł Ewę, tak i myśli wasze nie zostały skażone i nie odwróciły się od szczerego oddania się Chrystusowi.
2 List do Koryntian 11:3

OSKARŻENIE
Najbardziej wyrafinowanym orężem w szatańskim arsenale jest oskarżenie. Szatan jest mistrzem w oskarżaniu. Oskarża Boga, wzbudzając w ten sposób wątpliwości. Oskarża naszych braci chrześcijan, co prowadzi do podziałów. Oskarża naszych przywódców duchowych, rozsiewając plotki. Oskarża nawet nas przed samymi sobą, co prowadzi do potępienia.

I usłyszałem donośny głos w niebie, mówiący: Teraz nastało zbawienie i moc, i panowanie Boga naszego, i władztwo Pomazańca jego, gdyż zrzucony został oskarżyciel braci naszych, który dniem i nocą oskarżał ich przed naszym Bogiem.
Księga Objawienia 12:10

POWSTAŃ I WALCZ
Bóg nie pozostawił nas bezbronnymi. Wyposażył nas w duchową broń i duchową zbroję, abyśmy mogli powstać i walczyć z diabłem. Dzięki wierze w Chrystusa możemy kroczyć w zwycięstwie, odpierając wszystkie ataki naszego wroga.

Przywdziejcie całą zbroję Bożą, abyście mogli ostać się przed zasadzkami diabelskimi. Gdyż bój toczymy nie z krwią i z ciałem, lecz z nadziemskimi władzami, ze zwierzchnościami, z władcami tego świata ciemności, ze złymi duchami w okręgach niebieskich. Dlatego weźcie całą zbroję Bożą, abyście mogli stawić opór w dniu złym i, dokonawszy wszystkiego, ostać się. Stójcie tedy, opasawszy biodra swoje prawdą, przywdziawszy pancerz sprawiedliwości i obuwszy nogi, by być gotowymi do zwiastowania ewangelii pokoju, a przede wszystkim, weźcie tarczę wiary, którą będziecie mogli zgasić wszystkie ogniste pociski złego; weźcie też przyłbicę zbawienia i miecz Ducha, którym jest Słowo Boże.
List do Efezjan 6:11-17

Zastosowanie w życiu
Czy są takie pokusy, którym nie jesteś w stanie się oprzeć?
Czy stale czytasz Słowo Boże i jesteś mu posłuszny?
Czy przyjmowałeś oskarżenia przeciwko Bogu? Przeciwko innym chrześcijanom? Przeciwko przywódcom duchowym? Przeciwko samemu sobie?

WSTĘP

ZNACZENIE OSOBISTEGO CZYNIENIA UCZNIÓW W latach 1974-1979 Ron - młody, początkujący pastor młodzieżowy z kościoła prezbiteriańskiego - odwiedzał szkoły średnie w moim rodzinnym miasteczku Jackson w stanie Mississippi, odważnie dzieląc się ewangelią jeden na jeden z każdym, kto chciał słuchać, a także z tymi, którzy nie chcieli. Niezliczone rzesze nastolatków usłyszały po raz pierwszy w życiu i zrozumiały Boży plan zbawienia. Setki zareagowało. Wielu podjęło potem decyzję by służyć Panu pracując na pełen etat w służbie przy zakładaniu kościołów, w służbie młodzieżowej lub jako pastorzy i misjonarze. Ja jestem jednym z tych, którzy dzięki Ronowi usłyszeli ewangelię po raz pierwszy właśnie wtedy w połowie lat siedemdziesiątych. Jednak moją pierwszą reakcją na Rona i jego ewangelię nie było upamiętanie, lecz ucieczka. Uciekałem przed Ronem, przed jego małymi uczniami i przed Bogiem. Uciekałem przez około sześć miesięcy, unikając Rona najlepiej jak potrafiłem. Było to trudne zadanie, ponieważ on był wszędzie. Był na każdym meczu footbal- lowym i koszykówki. Był na korytarzach szkoły, na stołówce i na parkingu. On i jego grupa uczniów nieustannie zapraszali mnie na kolejny wyjazd, kolejne studium biblijne, kolejne spotkanie modlitewne, kolejny wieczór młodzieżowy w kościele. W końcu w listopadzie 1975 r. przyjąłem ewangelię. Upamiętałem się i uwierzyłem w Chrystusa. Na szczęście na tym się nie skończyło. Rona nie zadawalało zrobienie kolejnego nacięcia w swojej zużytej Biblii reprezentującego kolejną zbawioną duszę. Ze względu na to, że nie chodziło mu o zbawianie dusz, lecz czynienie uczniów, jego praca ze mną dopiero się zaczynała. Przyłączył mnie do jednej ze swoich słynnych „grup działania”, w której około ośmiu z nas spotykało się co tydzień i uczyło o tym, jak chodzić z Bogiem. Wierzę w ewangelizację jeden na jeden, prowadzenie we wzroście jeden na jeden i czynienie uczniów jeden na jeden. Oto dlaczego: Ron podzielił się ze mną ewangelią. Nie przyjąłem jej. Uciekłem. Ron pobiegł za mną. Przez sześć miesięcy biegał za mną, głosząc mi ewangelię i modląc się o mnie. Po prostu nie odpuścił. Oto prowadzenie jeden na jeden. Po tym, jak przyjąłem ewangelię, Ron zaczął czynić mnie uczniem. Uczył mnie, jak należy studiować Biblię i żyć zgodnie z nią. Uczył mnie jak się modlić. Uczył mnie, jak dzielić się swoją wiarą i czynić uczniów. Oto czynienie uczniów jeden na jeden. Osobiste prowadzenie i czynienie uczniów. Oto Wielkie Posłannictwo. Właśnie tego dotyczy ta mała książeczka. Od lat zachęcam naszych liderów grup domowych i ich asys- tentów aby zajęli się każdą osobą, która przyjmuje ewangelię w naszym kościele w niedzielę. Niektórym idzie wspaniale, inni robią, co mogą, lecz są rozczarowani, gdyż nie wiedzą, co mówić. Jeden na jeden zostało pomyślane jako proste narzędzie służące do pomocy w osobistym prowadzeniu i czynieniu uczniów. Jest to przewodnik. On nie może uczynić ucznia, ale może tobie w tym pomóc. STEVE MURRELL Starszy Pastor Victory Christian Fellowship

JAK KORZYSTAĆ Z JEDEN NA JEDEN

W każdej lekcji w Jeden na jeden został zamieszczony kluczowy werset, kilka myśli popartych Pismem Świętym i pytania dotyczące zastosowania danego tematu w życiu. Poszczególne rozdziały powinieneś przeczytać na głos osobie, którą czynisz uczniem. Czytanie zajmuje jedynie od trzech do pięciu minut. Niemniej jednak spotkanie z osobą, w którą inwestujesz, powinno trwać od piętnastu do sześćdziesięciu minut, w zależności od czasu, którym dysponujesz. Poniżej zostało zamieszczonych kilka praktycznych odpowiedzi na pytania dotyczące prowadzenia we wzroście i czynienia uczniów. CZY CZYNIENIE UCZNIEM POWINNO ROZPOCZĄĆ SIĘ DOPIERO WÓWCZAS, GDY KTOŚ PRZYJMIE CHRYSTUSA JAKO PANA I ZBAWICIELA? Jeden na jeden zostało opracowane w taki sposób, aby można je było wykorzystać z każdym, kto jest otwarty na posługę, niezależnie od tego czy przyjął już Chrystusa czy nie. Jeśli ktoś jest otwarty na ewangelię i chce spotykać się z tobą, zacznij od rozdziału pierwszego „Nowy początek: Zbawienie” i przerabiaj kolejne rozdziały tak długo, jak długo ta osoba będzie chciała się z tobą spotykać. Prawdo- podobnie po kilku spotkaniach zrozumie ona podstawowe biblijne prawdy dotyczące zbawienia. Nigdy nie podjąłbym decyzji przyjęcia zbawienia, gdyby Ron nie prowadził mnie przez sześć miesięcy, zanim zdecydowałem się zaufać Chrystusowi. KTO NADAJE SIĘ DO INDYWIDUALNEGO CZYNIENIA UCZNIEM? Wierzę, że każdy chrześcijanin powinien być zaangażowany w osobistą ewangelizację, prowadzenie we wzroście i czynienie uczniów. Jeden na jeden zostało opracowane w taki sposób, aby mógł z niego korzystać zarówno pastor jak i nowy wierzący. W czasach żniwa zbyt wielu ludzi będzie przyjmować zbawienie, aby jedynie pastorzy, pracownicy kościelni i prowadzący grupy domowe mieli zajmować się prowadzeniem innych we wzroście duchowym. Gdy tylko nowy chrześcijanin przerobi Jeden na jeden, powinien być w stanie przeprowadzić przezeń swojego przyjaciela. JAK CZĘSTO POWINIENEM SPOTYKAĆ SIĘ Z KIMŚ, KOGO CZYNIĘ UCZNIEM? Z Jeden na jeden można korzystać dziesięć dni pod rząd lub raz na tydzień przez dziesięć tygodni. Wszystko zależy od twojego rozkładu zajęć i dostępności twojego nowego ucznia. Pierwsze spotkanie powinno odbyć się jak najszybciej po zetknięciu się danej osoby z ewangelią. Na przykład: jeśli ktoś przyjmuje zbawienie na naszym nabożeństwie w niedzielę, nasi doradcy duchowi od razu omawiają z taką osobą rozdział 1, po czym w przeciągu tygodnia umawiają się na omówienie rozdziału 2. CZY INDYWIDUALNE PROWADZENIE I CZYNIENIE UCZNIÓW MUSI BYĆ ZAWSZE JEDEN NA JEDEN? Nie. Indywidualne prowadzenie i czynienie uczniów może być efektywnie realizowane w małych grupach, ale musi być osobiste. Relacja, która jest budowana, jest równie ważna jak przerabiany materiał. CZY POWINIENEM ZA KAŻDYM RAZEM OMAWIAĆ CZĘŚĆ „ZASTOSOWANIE W ŻYCIU”? Koniecznie. Przeczytanie całego rozdziału i podzielenie się kilkoma uwagami może zająć piętnaście minut, natomiast pytania dotyczące zastosowania w życiu mogą zająć od pięciu do pięćdziesięciu minut. Właśnie wtedy możesz ocenić postępy swoich uczniów i zaoferować konkretną i praktyczną pomoc tam, gdzie jej najbardziej potrzebują. TRZY UWAGI KOŃCOWE MODLITWA: Pamiętaj, aby każde spotkanie zakończyć prostą i szczerą modlitwą dotyczącą pytań z części „Zastosowanie w życiu”. Ucz swojego ucznia rozmawiać z Bogiem. Zanoś konkretne prośby i oczekuj odpowiedzi od Boga. CZYNIENIE UCZNIÓW: Celem jest uczynienie ucznia, a nie dokończenie lekcji. Korzystaj z materiałów, ale bądź prowadzony przez Ducha. O wiele ważniejsze jest usłużyć, jeśli jest potrzeba niż dokończyć rozdział. Rozdział możesz zawsze dokończyć następnym razem, ale być może nie będziesz miał kolejnej okazji, aby usłużyć w taki sposób. CZYTAJ I KOMENTUJ: Jeden na jeden zostało opracowane z myślą o tym, aby było czytane na głos osobie, którą się prowadzi we wzroś- cie. Można to zrobić na trzy różne sposoby, w zależności od czasu, którym się dysponuje: przeczytaj cały rozdział i podziel się swoimi uwagami; przeczytaj nagłówki zapisane tłustym drukiem i wersety i dodaj swoje uwagi; przeczytaj tylko nagłówki zapisane tłustym drukiem i dodaj swoje uwagi. Niezależnie od tego, czy przeczytasz cały rozdział czy tylko nagłówki, niezwykle istotne jest to, abyś dodał swoje własne uwagi w formie osobistego świadectwa lub ilustracji. Podręcznik został przetłumaczony na język polski i wydrukowany przez Kościół „Chrystus Królem” w Krakowie.

Zbawienie

NOWY POCZĄTEK Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe. 2 List do Koryntian 5:17 Nowe stworzenie. Nowy początek. To jest dobra nowina dla tych z nas, którzy kiedykolwiek chcieli zacząć wszystko od nowa. Jednak zanim zdołamy naprawdę docenić tę dobrą nowinę, musimy dokładnie zrozumieć, dlaczego trzeba zaczynać od nowa. Dlaczego musimy stać się „nowym stworzeniem”? Dlaczego potrzebujemy zbawienia? Oddzielenie Istnieje niezmierzona przepaść oddzielająca człowieka od Boga. Czy kiedykolwiek czułeś, że Bóg jest oddalony o miliony kilometrów od ciebie a twoje modlitwy nie przebijają się nawet przez sufit? Czy czułeś się kiedyś daleko od Boga? Wszyscy tego doświadczyliśmy. Poczucie oddalenia od Boga jest bardzo powszechne. Wielu, odczuwając to ogromne oddalenie, uważa, że jeśli tylko będą więcej medytować, zapoznają się lepiej ze swoją religią lub po prostu wejdą do świątyni, to będą bliżej Boga. Ale ponieważ nasze oddalenie od Boga nie ma charakteru fizycznego ani intelektualnego – dlatego też ani medytacja ani wiedza nie mogą sprawić, że będziemy bliżej Boga. Co jest przyczyną oddzielenia człowieka od Boga? Oto ręka Pana nie jest tak krótka, aby nie mogła pomóc, a jego ucho nie jest tak przytępione, aby nie słyszeć. Lecz wasze winy są tym, co was odłączyło od waszego Boga, a wasze grzechy zasłoniły przed wami jego oblicze, tak że nie słyszy. Księga Izajasza 59:1,2 Grzech Przyczyną tego wiecznego oddzielenia człowieka od Boga jest grzech. Oddzielenie człowieka od Boga ma charakter moralny. Bóg jest święty - człowiek nie jest. Bóg jest dobry - człowiek nie jest. Bóg jest sprawiedliwy - człowiek nie jest. Wszyscy ludzie zgrzeszyli, dlatego też wszyscy są na wieki oddzieleni od Boga. Wszyscy poniosą konsekwencje grzechu, czyli wieczną śmierć. Gdyż wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej. List do Rzymian 3:23 Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć; lecz darem łaski Bożej jest żywot wieczny w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. List do Rzymian 6:23 Ofiara Sprawiedliwość Boża wymaga ofiary za grzech człowieka. Ze względu na to, że Bóg jest święty i sprawiedliwy, nie może pozwolić, aby grzech pozostał bez kary. Ponieważ jest pełen miłości i współczucia, nie chce, aby cała ludzkość została oddzielona od Niego na wieki. Jego rozwiązaniem tego problemu było to, żeby Jezus, jedyny Syn Boży, stał się ofiarą za grzech. Którego Bóg ustanowił jako ofiarę przebłagalną przez krew jego, skuteczną przez wiarę, dla okazania sprawiedliwości swojej przez to, że w cierpliwości Bożej pobłażliwie odniósł się do przedtem popełnionych grzechów. List do Rzymian 3:25 Ale obecnie objawił się On jeden raz u schyłku wieków dla zgładzenia grzechu przez ofiarowanie samego siebie. A jak postanowione jest ludziom raz umrzeć, a potem sąd, tak i Chrystus, raz ofiarowany, aby zgładzić grzechy wielu, drugi raz ukaże się nie z powodu grzechu, lecz ku zbawieniu tym, którzy go oczekują. List do Hebrajczyków 9:26-28 Zastępstwo Jezus poniósł karę za nasz grzech. Co wydarzyło się na krzyżu? Jezus zajął nasze miejsce i poniósł karę zamiast nas. Zamienił swoją sprawiedliwość na nasz grzech. Przyjął nasze przekleństwo i dał nam swoje błogosławieństwo. Dzięki temu, że wiódł bezgrzeszne życie, był jedynym, który kwalifikował się, by ponieść karę za grzechy człowieka i połączyć brzegi przepaści oddzielającej człowieka od Boga. Tak więc nasze zbawienie jest oparte na tym, co Jezus zrobił dla nas na krzyżu. Nie ma ono nic wspólnego z tym, co my dla niego robimy. Tylko Jezus mógł ponieść karę za grzech i to uczynił. On tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą. 2 List do Koryntian 5:21 Albowiem znacie łaskę Pana naszego Jezusa Chrystusa, że będąc bogatym, stał się dla was ubogim, abyście ubóstwem jego ubogaceni zostali. 2 List do Koryntian 8:9 Zbawienie Jesteśmy zbawieni przez Bożą łaskę, kiedy odwracamy się od grzechu i ufamy tylko Chrystusowi w sprawie zbawienia. Wszyscy zgrzeszyliśmy przeciwko świętemu i sprawiedliwemu Bogu. Karą za grzech jest wieczne oddzielenie od Boga w piekle. Bóg jest sprawiedliwy i musi ukarać grzech. Jest również pełen miłości i nie chce, abyśmy poszli na wieki do piekła. Dlatego też posłał swojego Syna Jezusa Chrystusa, aby poniósł karę za grzech przez śmierć na krzyżu. Dzięki temu, że Jezus żył bez grzechu, śmierć nie mogła Go zatrzymać. Trzeciego dnia został wzbudzony z martwych. Przyjmujemy zbawienie, gdy przestajemy pokładać ufność w sobie samych i zaufamy temu co Jezus dla nas zrobił. Bo jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg wzbudził go z martwych, zbawiony będziesz, albowiem sercem wierzy się ku usprawiedliwieniu, a ustami wyznaje się ku zbawieniu. List do Rzymian 10:9,10 Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; nie z uczynków, aby się kto nie chlubił. List do Efezjan 2:8,9 Zastosowanie w życiu Czy przestałeś polegać na własnych siłach i zaufałeś jedynie Chrystusowi w sprawie zbawienia? Czy odwróciłeś się od wszystkich świadomie popełnianych grzechów? Czy wyznałeś Jezusa jako Pana i władcę swojego życia? Czy chcesz podążać za Nim i być Mu posłusznym przez resztę swojego życia? MODLITWA O ZBAWIENIE Ojcze w Niebie... Wiem, że jestem oddzielony od Ciebie... z powodu mojego grzechu... Wyznaję, że zgrzeszyłem... i brak mi Twojej chwały... Dziękuję Ci, że posłałeś swojego Syna, Jezusa... aby poniósł karę za mój grzech... Wierzę, że umarł za mnie na krzyżu... Wierzę, że wzbudziłeś Go z martwych... Przepraszam za moje grzechy... i proszę Cię, abyś mi przebaczył i oczyścił mnie... Pragnę odwrócić się od wszystkiego, co Biblia nazywa grzechem... i przyjąć Cię jako mojego Pana i Zbawicie- la... Pomóż mi kochać Ciebie, służyć Tobie i okazywać Ci posłuszeństwo... przez resztę mojego życia... W imieniu Jezusa... Amen! Nowe życie Jeśli szczerze wypowiedziałeś słowa tej modlitwy, to Biblia obiecuje Ci, że to, co stare, przeminęło i nadeszło nowe! Podczas następnych jedenastu lekcji zapoznasz się z niektór mi nowymi rzeczami, które pojawiły się w twoim życiu.