JAK KORZYSTAĆ Z JEDEN NA JEDEN

One 2 One

JAK KORZYSTAĆ Z JEDEN NA JEDEN

W każdej lekcji w Jeden na jeden został zamieszczony kluczowy werset, kilka myśli popartych Pismem Świętym i pytania dotyczące zastosowania danego tematu w życiu. Poszczególne rozdziały powinieneś przeczytać na głos osobie, którą czynisz uczniem. Czytanie zajmuje jedynie od trzech do pięciu minut. Niemniej jednak spotkanie z osobą, w którą inwestujesz, powinno trwać od piętnastu do sześćdziesięciu minut, w zależności od czasu, którym dysponujesz. Poniżej zostało zamieszczonych kilka praktycznych odpowiedzi na pytania dotyczące prowadzenia we wzroście i czynienia uczniów.

CZY CZYNIENIE UCZNIEM POWINNO ROZPOCZĄĆ SIĘ DOPIERO WÓWCZAS, GDY KTOŚ PRZYJMIE CHRYSTUSA JAKO PANA I ZBAWICIELA?

Jeden na jeden zostało opracowane w taki sposób, aby można je było wykorzystać z każdym, kto jest otwarty na posługę, niezależnie od tego czy przyjął już Chrystusa czy nie. Jeśli ktoś jest otwarty na ewangelię i chce spotykać się z tobą, zacznij od rozdziału pierwszego „Nowy początek: Zbawienie” i przerabiaj kolejne rozdziały tak długo, jak długo ta osoba będzie chciała się z tobą spotykać. Prawdo- podobnie po kilku spotkaniach zrozumie ona podstawowe biblijne prawdy dotyczące zbawienia. Nigdy nie podjąłbym decyzji przyjęcia zbawienia, gdyby Ron nie prowadził mnie przez sześć miesięcy, zanim zdecydowałem się zaufać Chrystusowi.

KTO NADAJE SIĘ DO INDYWIDUALNEGO CZYNIENIA UCZNIEM?

Wierzę, że każdy chrześcijanin powinien być zaangażowany w osobistą ewangelizację, prowadzenie we wzroście i czynienie uczniów. Jeden na jeden zostało opracowane w taki sposób, aby mógł z niego korzystać zarówno pastor jak i nowy wierzący. W czasach żniwa zbyt wielu ludzi będzie przyjmować zbawienie, aby jedynie pastorzy, pracownicy kościelni i prowadzący grupy domowe mieli zajmować się prowadzeniem innych we wzroście duchowym. Gdy tylko nowy chrześcijanin przerobi Jeden na jeden, powinien być w stanie przeprowadzić przezeń swojego przyjaciela.

JAK CZĘSTO POWINIENEM SPOTYKAĆ SIĘ Z KIMŚ, KOGO CZYNIĘ UCZNIEM?

Z Jeden na jeden można korzystać dziesięć dni pod rząd lub raz na tydzień przez dziesięć tygodni. Wszystko zależy od twojego rozkładu zajęć i dostępności twojego nowego ucznia. Pierwsze spotkanie powinno odbyć się jak najszybciej po zetknięciu się danej osoby z ewangelią. Na przykład: jeśli ktoś przyjmuje zbawienie na naszym nabożeństwie w niedzielę, nasi doradcy duchowi od razu omawiają z taką osobą rozdział 1, po czym w przeciągu tygodnia umawiają się na omówienie rozdziału 2.

CZY INDYWIDUALNE PROWADZENIE I CZYNIENIE UCZNIÓW MUSI BYĆ ZAWSZE JEDEN NA JEDEN?

Nie. Indywidualne prowadzenie i czynienie uczniów może być efektywnie realizowane w małych grupach, ale musi być osobiste. Relacja, która jest budowana, jest równie ważna jak przerabiany materiał.

CZY POWINIENEM ZA KAŻDYM RAZEM OMAWIAĆ CZĘŚĆ
„ZASTOSOWANIE W ŻYCIU”?

Koniecznie. Przeczytanie całego rozdziału i podzielenie się kilkoma uwagami może zająć piętnaście minut, natomiast pytania dotyczące zastosowania w życiu mogą zająć od pięciu do pięćdziesięciu minut. Właśnie wtedy możesz ocenić postępy swoich uczniów i zaoferować konkretną i praktyczną pomoc tam, gdzie jej najbardziej potrzebują.

TRZY UWAGI KOŃCOWE
MODLITWA: Pamiętaj, aby każde spotkanie zakończyć prostą i szczerą modlitwą dotyczącą pytań z części „Zastosowanie w życiu”. Ucz swojego ucznia rozmawiać z Bogiem. Zanoś konkretne prośby i oczekuj odpowiedzi od Boga.

CZYNIENIE UCZNIÓW: Celem jest uczynienie ucznia, a nie dokończenie lekcji. Korzystaj z materiałów, ale bądź prowadzony przez Ducha. O wiele ważniejsze jest usłużyć, jeśli jest potrzeba niż dokończyć rozdział. Rozdział możesz zawsze dokończyć następnym razem, ale być może nie będziesz miał kolejnej okazji, aby usłużyć w taki sposób.

CZYTAJ I KOMENTUJ: Jeden na jeden zostało opracowane z myślą o tym, aby było czytane na głos osobie, którą się prowadzi we wzroś- cie. Można to zrobić na trzy różne sposoby, w zależności od czasu, którym się dysponuje: przeczytaj cały rozdział i podziel się swoimi uwagami; przeczytaj nagłówki zapisane tłustym drukiem i wersety i dodaj swoje uwagi; przeczytaj tylko nagłówki zapisane tłustym drukiem i dodaj swoje uwagi. Niezależnie od tego, czy przeczytasz cały rozdział czy tylko nagłówki, niezwykle istotne jest to, abyś dodał swoje własne uwagi w formie osobistego świadectwa lub ilustracji.

Podręcznik został przetłumaczony na język polski i wydrukowany przez Kościół „Chrystus Królem” w Krakowie.

WSTĘP

ZNACZENIE OSOBISTEGO CZYNIENIA UCZNIÓW W latach 1974-1979 Ron - młody, początkujący pastor młodzieżowy z kościoła prezbiteriańskiego - odwiedzał szkoły średnie w moim rodzinnym miasteczku Jackson w stanie Mississippi, odważnie dzieląc się ewangelią jeden na jeden z każdym, kto chciał słuchać, a także z tymi, którzy nie chcieli. Niezliczone rzesze nastolatków usłyszały po raz pierwszy w życiu i zrozumiały Boży plan zbawienia. Setki zareagowało. Wielu podjęło potem decyzję by służyć Panu pracując na pełen etat w służbie przy zakładaniu kościołów, w służbie młodzieżowej lub jako pastorzy i misjonarze. Ja jestem jednym z tych, którzy dzięki Ronowi usłyszeli ewangelię po raz pierwszy właśnie wtedy w połowie lat siedemdziesiątych. Jednak moją pierwszą reakcją na Rona i jego ewangelię nie było upamiętanie, lecz ucieczka. Uciekałem przed Ronem, przed jego małymi uczniami i przed Bogiem. Uciekałem przez około sześć miesięcy, unikając Rona najlepiej jak potrafiłem. Było to trudne zadanie, ponieważ on był wszędzie. Był na każdym meczu footbal- lowym i koszykówki. Był na korytarzach szkoły, na stołówce i na parkingu. On i jego grupa uczniów nieustannie zapraszali mnie na kolejny wyjazd, kolejne studium biblijne, kolejne spotkanie modlitewne, kolejny wieczór młodzieżowy w kościele. W końcu w listopadzie 1975 r. przyjąłem ewangelię. Upamiętałem się i uwierzyłem w Chrystusa. Na szczęście na tym się nie skończyło. Rona nie zadawalało zrobienie kolejnego nacięcia w swojej zużytej Biblii reprezentującego kolejną zbawioną duszę. Ze względu na to, że nie chodziło mu o zbawianie dusz, lecz czynienie uczniów, jego praca ze mną dopiero się zaczynała. Przyłączył mnie do jednej ze swoich słynnych „grup działania”, w której około ośmiu z nas spotykało się co tydzień i uczyło o tym, jak chodzić z Bogiem. Wierzę w ewangelizację jeden na jeden, prowadzenie we wzroście jeden na jeden i czynienie uczniów jeden na jeden. Oto dlaczego: Ron podzielił się ze mną ewangelią. Nie przyjąłem jej. Uciekłem. Ron pobiegł za mną. Przez sześć miesięcy biegał za mną, głosząc mi ewangelię i modląc się o mnie. Po prostu nie odpuścił. Oto prowadzenie jeden na jeden. Po tym, jak przyjąłem ewangelię, Ron zaczął czynić mnie uczniem. Uczył mnie, jak należy studiować Biblię i żyć zgodnie z nią. Uczył mnie jak się modlić. Uczył mnie, jak dzielić się swoją wiarą i czynić uczniów. Oto czynienie uczniów jeden na jeden. Osobiste prowadzenie i czynienie uczniów. Oto Wielkie Posłannictwo. Właśnie tego dotyczy ta mała książeczka. Od lat zachęcam naszych liderów grup domowych i ich asys- tentów aby zajęli się każdą osobą, która przyjmuje ewangelię w naszym kościele w niedzielę. Niektórym idzie wspaniale, inni robią, co mogą, lecz są rozczarowani, gdyż nie wiedzą, co mówić. Jeden na jeden zostało pomyślane jako proste narzędzie służące do pomocy w osobistym prowadzeniu i czynieniu uczniów. Jest to przewodnik. On nie może uczynić ucznia, ale może tobie w tym pomóc. STEVE MURRELL Starszy Pastor Victory Christian Fellowship

Zbawienie

NOWY POCZĄTEK Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe. 2 List do Koryntian 5:17 Nowe stworzenie. Nowy początek. To jest dobra nowina dla tych z nas, którzy kiedykolwiek chcieli zacząć wszystko od nowa. Jednak zanim zdołamy naprawdę docenić tę dobrą nowinę, musimy dokładnie zrozumieć, dlaczego trzeba zaczynać od nowa. Dlaczego musimy stać się „nowym stworzeniem”? Dlaczego potrzebujemy zbawienia? Oddzielenie Istnieje niezmierzona przepaść oddzielająca człowieka od Boga. Czy kiedykolwiek czułeś, że Bóg jest oddalony o miliony kilometrów od ciebie a twoje modlitwy nie przebijają się nawet przez sufit? Czy czułeś się kiedyś daleko od Boga? Wszyscy tego doświadczyliśmy. Poczucie oddalenia od Boga jest bardzo powszechne. Wielu, odczuwając to ogromne oddalenie, uważa, że jeśli tylko będą więcej medytować, zapoznają się lepiej ze swoją religią lub po prostu wejdą do świątyni, to będą bliżej Boga. Ale ponieważ nasze oddalenie od Boga nie ma charakteru fizycznego ani intelektualnego – dlatego też ani medytacja ani wiedza nie mogą sprawić, że będziemy bliżej Boga. Co jest przyczyną oddzielenia człowieka od Boga? Oto ręka Pana nie jest tak krótka, aby nie mogła pomóc, a jego ucho nie jest tak przytępione, aby nie słyszeć. Lecz wasze winy są tym, co was odłączyło od waszego Boga, a wasze grzechy zasłoniły przed wami jego oblicze, tak że nie słyszy. Księga Izajasza 59:1,2 Grzech Przyczyną tego wiecznego oddzielenia człowieka od Boga jest grzech. Oddzielenie człowieka od Boga ma charakter moralny. Bóg jest święty - człowiek nie jest. Bóg jest dobry - człowiek nie jest. Bóg jest sprawiedliwy - człowiek nie jest. Wszyscy ludzie zgrzeszyli, dlatego też wszyscy są na wieki oddzieleni od Boga. Wszyscy poniosą konsekwencje grzechu, czyli wieczną śmierć. Gdyż wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej. List do Rzymian 3:23 Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć; lecz darem łaski Bożej jest żywot wieczny w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. List do Rzymian 6:23 Ofiara Sprawiedliwość Boża wymaga ofiary za grzech człowieka. Ze względu na to, że Bóg jest święty i sprawiedliwy, nie może pozwolić, aby grzech pozostał bez kary. Ponieważ jest pełen miłości i współczucia, nie chce, aby cała ludzkość została oddzielona od Niego na wieki. Jego rozwiązaniem tego problemu było to, żeby Jezus, jedyny Syn Boży, stał się ofiarą za grzech. Którego Bóg ustanowił jako ofiarę przebłagalną przez krew jego, skuteczną przez wiarę, dla okazania sprawiedliwości swojej przez to, że w cierpliwości Bożej pobłażliwie odniósł się do przedtem popełnionych grzechów. List do Rzymian 3:25 Ale obecnie objawił się On jeden raz u schyłku wieków dla zgładzenia grzechu przez ofiarowanie samego siebie. A jak postanowione jest ludziom raz umrzeć, a potem sąd, tak i Chrystus, raz ofiarowany, aby zgładzić grzechy wielu, drugi raz ukaże się nie z powodu grzechu, lecz ku zbawieniu tym, którzy go oczekują. List do Hebrajczyków 9:26-28 Zastępstwo Jezus poniósł karę za nasz grzech. Co wydarzyło się na krzyżu? Jezus zajął nasze miejsce i poniósł karę zamiast nas. Zamienił swoją sprawiedliwość na nasz grzech. Przyjął nasze przekleństwo i dał nam swoje błogosławieństwo. Dzięki temu, że wiódł bezgrzeszne życie, był jedynym, który kwalifikował się, by ponieść karę za grzechy człowieka i połączyć brzegi przepaści oddzielającej człowieka od Boga. Tak więc nasze zbawienie jest oparte na tym, co Jezus zrobił dla nas na krzyżu. Nie ma ono nic wspólnego z tym, co my dla niego robimy. Tylko Jezus mógł ponieść karę za grzech i to uczynił. On tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą. 2 List do Koryntian 5:21 Albowiem znacie łaskę Pana naszego Jezusa Chrystusa, że będąc bogatym, stał się dla was ubogim, abyście ubóstwem jego ubogaceni zostali. 2 List do Koryntian 8:9 Zbawienie Jesteśmy zbawieni przez Bożą łaskę, kiedy odwracamy się od grzechu i ufamy tylko Chrystusowi w sprawie zbawienia. Wszyscy zgrzeszyliśmy przeciwko świętemu i sprawiedliwemu Bogu. Karą za grzech jest wieczne oddzielenie od Boga w piekle. Bóg jest sprawiedliwy i musi ukarać grzech. Jest również pełen miłości i nie chce, abyśmy poszli na wieki do piekła. Dlatego też posłał swojego Syna Jezusa Chrystusa, aby poniósł karę za grzech przez śmierć na krzyżu. Dzięki temu, że Jezus żył bez grzechu, śmierć nie mogła Go zatrzymać. Trzeciego dnia został wzbudzony z martwych. Przyjmujemy zbawienie, gdy przestajemy pokładać ufność w sobie samych i zaufamy temu co Jezus dla nas zrobił. Bo jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg wzbudził go z martwych, zbawiony będziesz, albowiem sercem wierzy się ku usprawiedliwieniu, a ustami wyznaje się ku zbawieniu. List do Rzymian 10:9,10 Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; nie z uczynków, aby się kto nie chlubił. List do Efezjan 2:8,9 Zastosowanie w życiu Czy przestałeś polegać na własnych siłach i zaufałeś jedynie Chrystusowi w sprawie zbawienia? Czy odwróciłeś się od wszystkich świadomie popełnianych grzechów? Czy wyznałeś Jezusa jako Pana i władcę swojego życia? Czy chcesz podążać za Nim i być Mu posłusznym przez resztę swojego życia? MODLITWA O ZBAWIENIE Ojcze w Niebie... Wiem, że jestem oddzielony od Ciebie... z powodu mojego grzechu... Wyznaję, że zgrzeszyłem... i brak mi Twojej chwały... Dziękuję Ci, że posłałeś swojego Syna, Jezusa... aby poniósł karę za mój grzech... Wierzę, że umarł za mnie na krzyżu... Wierzę, że wzbudziłeś Go z martwych... Przepraszam za moje grzechy... i proszę Cię, abyś mi przebaczył i oczyścił mnie... Pragnę odwrócić się od wszystkiego, co Biblia nazywa grzechem... i przyjąć Cię jako mojego Pana i Zbawicie- la... Pomóż mi kochać Ciebie, służyć Tobie i okazywać Ci posłuszeństwo... przez resztę mojego życia... W imieniu Jezusa... Amen! Nowe życie Jeśli szczerze wypowiedziałeś słowa tej modlitwy, to Biblia obiecuje Ci, że to, co stare, przeminęło i nadeszło nowe! Podczas następnych jedenastu lekcji zapoznasz się z niektór mi nowymi rzeczami, które pojawiły się w twoim życiu.

Upamiętanie

NOWY KIERUNEK Teraz jednak cieszę się, nie dlatego, że byliście zasmuceni, ale że byliście zasmuceni ku upamiętaniu [...] Albowiem smutek, który jest według Boga, sprawia upamiętanie ku zbawieniu i nikt go nie żałuje; smutek zaś światowy sprawia śmierć. 2 List do Koryntian 7:9,10 Na ulicy jednokierunkowej prowadzenie samochodu pod prąd jest niebezpieczne (żeby nie powiedzieć głupie!). Niektórzy jadą pod prąd nieświadomie. Inni robią to z buntu. Można odnieść to do rzeczywistości duchowej. Wszyscy, czy to w wyniku nieświadomości czy też buntu, przemieszczamy się niebezpieczną jednokierunkową ulicą, która ostatecznie prowadzi do wiecznego oddzielenia od Boga. Dopóki nie zawrócimy (nie upamiętamy się) i nie zaczniemy podążać za Chrystusem, każdy nasz kolejny krok jest krokiem w niewłaściwym kierunku – krokiem oddalającym od Boga. Pięknym obrazem prawdziwego upamiętania jest przypowieść o synu marnotrawnym. Zbłąkany syn opamiętał się, odwrócił się od swojej głupoty i powrócił do ojca. Wykonał zwrot o 180 stopni. Porzucił swoje dawne grzeszne i zbuntowane życie. Od tamtej chwili żył inaczej. Jego ojciec oczywiście przyjął go z powrotem. (Zob. Łuk. 15:11-24.) Smutek według Boga Prawdziwe upamiętanie zaczyna się wówczas, gdy naprawdę żałujemy za swoje grzechy. Ten ”Boży smutek” nie szuka żadnych wymówek. Bierze pełną odpowiedzialność. Nigdy nie zrzuca winy na ludzi, społeczeństwo lub okoliczności. Smutek według Boga przyznaje, że nasz grzech jest przede wszystkim przeciwko Bogu. Tego rodzaju smutek prowadzi do przemieniającego życie upamiętania. Przeciwko tobie samemu zgrzeszyłem i uczyniłem to, co złe w oczach twoich, Abyś okazał się sprawiedliwy w wyroku swoim, Czysty w sądzie swoim. Psalm 51:6 Smutek, który jest według Boga, sprawia upamiętanie ku zbawieniu i nikt go nie żałuje; smutek zaś światowy sprawia śmierć. 2 List do Koryntian 7:10 Smutek światowy Smutek według Boga prowadzi do prawdziwego upamiętania i zmienionego życia. Natomiast ”smutek światowy” szuka jedynie wymówek. Smutek według Boga powoduje, że nasze serce kruszeje, gdy uświadamiamy sobie, że obraziliśmy świętego Boga. Smutek światowy to żal, że zostaliśmy przyłapani lub żal, że będziemy musieli ponosić konsekwencje grzechu. Ostateczna różnica pomiędzy smutkiem według Boga a smutkiem światowym to owoc. Smutek światowy nigdy nie wydaje owocu zmienionego życia; prowadzi jedynie do śmierci duchowej. Głosiłem [...], aby się upamiętali i nawrócili do Boga i spełniali uczynki godne upamiętania. Dzieje Apostolskie 26:20 Wydawajcie więc owoc godny upamiętania. Ewangelia Mateusza 3:8 Nie patrz wstecz Upamiętanie to odwrócenie się od grzechu i nawrócenie się do Boga. Oznacza ono, że przestajemy polegać na naszych dobrych uczynkach i aktywności religijnej i zaczynamy ufać jedynie Chrystusowi. Szliśmy w złym kierunku; teraz idziemy w dobrym kierunku. Uciekaliśmy od Boga; teraz idziemy z Nim. Upamiętanie to początek nowego życia. Upamiętanie zabiera nas od kieratu egocentrycznego życia i stawia na bieżni pełnego chwały Bożego planu dla nas. Zwrócenie się ku Bogu oznacza, że nie spoglądamy wstecz i nie tęsknimy za tym, co było. Przeto upamiętajcie i nawróćcie się, aby były zgładzone grzechy wasze. Dzieje Apostolskie 3:19 Smutek, który jest według Boga, sprawia upamiętanie ku zbawieniu i nikt go nie żałuje. 2 List do Koryntian 7:10 Zastosowanie w życiu Czy twoje życie zmierza w nowym kierunku? Czy w twoim życiu ciągle są obszary, gdzie zmagasz się z grzechem? Czy są dziedziny, gdzie odczuwasz silną pokusę lub ciągłą słabość, o które chcesz się modlić? Czy są jakieś grzechy od których się odwróciłeś, ale ciągle odczuwasz potępienie?