𝗪𝗔𝗥𝗠-𝗨𝗣
• Madali ba sa iyo ang makipag-usap sa mga hindi mo kakilala? Bakit oo o bakit hindi?
• Ano ang pinakamatapang mong ginawa sa buong buhay mo? Bakit mo iyon nagawa?
• Sino sa mga kakilala mo ang may pinakamataas na kompiyansa sa sarili? Magkuwento tungkol sa kanya.


𝗪𝗢𝗥𝗗
𝘏𝘢𝘣𝘢𝘯𝘨 𝘯𝘢𝘨𝘴𝘢𝘴𝘢𝘭𝘪𝘵𝘢 𝘱𝘢 𝘴𝘪 𝘗𝘢𝘣𝘭𝘰, 𝘴𝘶𝘮𝘪𝘨𝘢𝘸 𝘴𝘪 𝘍𝘦𝘴𝘵𝘶𝘴, “𝘗𝘢𝘣𝘭𝘰, 𝘯𝘢𝘭𝘰𝘭𝘰𝘬𝘰 𝘬𝘢 𝘯𝘢 𝘺𝘢𝘵𝘢! 𝘚𝘪𝘯𝘪𝘳𝘢 𝘯𝘢 𝘯𝘢𝘯𝘨 𝘭𝘢𝘣𝘪𝘴 𝘮𝘰𝘯𝘨 𝘬𝘢𝘳𝘶𝘯𝘶𝘯𝘨𝘢𝘯 𝘢𝘯𝘨 𝘶𝘭𝘰 𝘮𝘰!” 𝘚𝘶𝘮𝘢𝘨𝘰𝘵 𝘴𝘪 𝘗𝘢𝘣𝘭𝘰, “𝘒𝘢𝘨𝘢𝘭𝘢𝘯𝘨-𝘨𝘢𝘭𝘢𝘯𝘨 𝘯𝘢 𝘍𝘦𝘴𝘵𝘶𝘴, 𝘩𝘪𝘯𝘥𝘪 𝘱𝘰 𝘢𝘬𝘰 𝘯𝘢𝘭𝘰𝘭𝘰𝘬𝘰. 𝘛𝘰𝘵𝘰𝘰 𝘢𝘯𝘨 𝘮𝘨𝘢 𝘴𝘪𝘯𝘢𝘴𝘢𝘣𝘪 𝘬𝘰 𝘢𝘵 𝘮𝘢𝘵𝘪𝘯𝘰 𝘢𝘯𝘨 𝘱𝘢𝘨-𝘪𝘪𝘴𝘪𝘱 𝘬𝘰. 𝘈𝘯𝘨 𝘮𝘨𝘢 𝘣𝘢𝘨𝘢𝘺 𝘯𝘢 𝘪𝘵𝘰 𝘢𝘺 𝘢𝘭𝘢𝘮 𝘯𝘪 𝘏𝘢𝘳𝘪𝘯𝘨 𝘈𝘨𝘳𝘪𝘱𝘢. 𝘒𝘢𝘺𝘢 𝘩𝘪𝘯𝘥𝘪 𝘢𝘬𝘰 𝘯𝘢𝘵𝘢𝘵𝘢𝘬𝘰𝘵 𝘮𝘢𝘨𝘴𝘢𝘭𝘪𝘵𝘢 𝘴𝘢 𝘬𝘢𝘯𝘺𝘢. 𝘕𝘢𝘴𝘪𝘴𝘪𝘨𝘶𝘳𝘰 𝘬𝘰𝘯𝘨 𝘢𝘭𝘢𝘮 𝘯𝘪𝘺𝘢 𝘵𝘢𝘭𝘢𝘨𝘢 𝘢𝘯𝘨 𝘮𝘨𝘢 𝘣𝘢𝘨𝘢𝘺 𝘯𝘢 𝘪𝘵𝘰, 𝘥𝘢𝘩𝘪𝘭 𝘢𝘯𝘨 𝘮𝘨𝘢 𝘪𝘵𝘰ʼ𝘺 𝘩𝘪𝘯𝘥𝘪 𝘯𝘢𝘯𝘨𝘺𝘢𝘳𝘪 𝘴𝘢 𝘭𝘪𝘩𝘪𝘮 𝘭𝘢𝘯𝘨. 𝘏𝘢𝘳𝘪𝘯𝘨 𝘈𝘨𝘳𝘪𝘱𝘢, 𝘯𝘢𝘯𝘪𝘯𝘪𝘸𝘢𝘭𝘢 𝘱𝘰 𝘣𝘢 𝘬𝘢𝘺𝘰 𝘴𝘢 𝘮𝘨𝘢 𝘴𝘪𝘯𝘢𝘴𝘢𝘣𝘪 𝘯𝘨 𝘮𝘨𝘢 𝘱𝘳𝘰𝘱𝘦𝘵𝘢? 𝘈𝘭𝘢𝘮 𝘬𝘰𝘯𝘨 𝘯𝘢𝘯𝘪𝘯𝘪𝘸𝘢𝘭𝘢 𝘬𝘢𝘺𝘰.” 𝘚𝘶𝘮𝘢𝘨𝘰𝘵 𝘴𝘪 𝘈𝘨𝘳𝘪𝘱𝘢, “𝘉𝘢𝘬𝘢 𝘢𝘯𝘨 𝘢𝘬𝘢𝘭𝘢 𝘮𝘰ʼ𝘺 𝘮𝘢𝘥𝘢𝘭𝘪 𝘮𝘰 𝘢𝘬𝘰𝘯𝘨 𝘮𝘢𝘩𝘪𝘩𝘪𝘬𝘢𝘺𝘢𝘵 𝘯𝘢 𝘮𝘢𝘨𝘪𝘯𝘨 𝘊𝘳𝘪𝘴𝘵𝘪𝘢𝘯𝘰.” 𝘚𝘶𝘮𝘢𝘨𝘰𝘵 𝘴𝘪 𝘗𝘢𝘣𝘭𝘰, “𝘈𝘯𝘨 𝘬𝘢𝘩𝘪𝘭𝘪𝘯𝘨𝘢𝘯 𝘬𝘰 𝘴𝘢 𝘋𝘪𝘺𝘰𝘴, 𝘮𝘢𝘯𝘨𝘺𝘢𝘳𝘪 𝘮𝘢𝘯 𝘪𝘵𝘰 𝘢𝘨𝘢𝘥 𝘰 𝘩𝘪𝘯𝘥𝘪 𝘢𝘺 𝘩𝘪𝘯𝘥𝘪 𝘭𝘢𝘯𝘨 𝘱𝘰 𝘬𝘢𝘺𝘰 𝘬𝘶𝘯𝘥𝘪 𝘢𝘯𝘨 𝘭𝘢𝘩𝘢𝘵 𝘥𝘪𝘯𝘨 𝘯𝘢𝘬𝘪𝘬𝘪𝘯𝘪𝘨 𝘴𝘢 𝘢𝘬𝘪𝘯 𝘯𝘨𝘢𝘺𝘰𝘯 𝘢𝘺 𝘮𝘢𝘨𝘪𝘯𝘨 𝘊𝘳𝘪𝘴𝘵𝘪𝘢𝘯𝘰 𝘵𝘶𝘭𝘢𝘥 𝘬𝘰, 𝘮𝘢𝘭𝘪𝘣𝘢𝘯 𝘴𝘢 𝘢𝘬𝘪𝘯𝘨 𝘱𝘢𝘨𝘪𝘨𝘪𝘯𝘨 𝘣𝘪𝘭𝘢𝘯𝘨𝘨𝘰.” 𝗠𝗚𝗔 𝗚𝗔𝗪𝗔 𝟮𝟲:𝟮𝟰–𝟮𝟵

Kahit na totoong kailangan nating makilahok sa prosesong politikal ng ating bansa, dapat hindi natin malimutan na ang iglesya ng Panginoong Jesu-Cristo ang tumawag sa ating mangaral ng ebanghelyo ng kaligtasan sa lahat ng tao. Ito ang unang iniatas sa atin (Mateo 28:19).

Ibig sabihin nito, ang pakikilahok natin sa politika at kultura ay hindi nakikipagtunggali sa pagmiministeryo natin sa mundo. Ang mga ginagawa natin para sa pagtataguyod ng bansa—pag-oorganisa ng mga 𝘤𝘰𝘮𝘮𝘶𝘯𝘪𝘵𝘺 𝘱𝘢𝘯𝘵𝘳𝘺, pagboto, pagtakbo sa posisyon sa gobyerno, o kaya naman ay pagsasagawa ng mga 𝘳𝘦𝘭𝘪𝘦𝘧 𝘰𝘱𝘦𝘳𝘢𝘵𝘪𝘰𝘯—ay nagpapakita ng pagmamahal ng Diyos at nagbibigay ng kagandahan sa ebanghelyong ipinapangaral natin. Ang mga gawaing ito, bagama't mabuti at mahalaga, ay hindi pamalit sa pangangaral ng ebanghelyo at pagdidisipulo. Ipinakita mismo ni Jesus sa atin kung paano ito ginagawa. Sa ministeryo Niya dito sa mundo, marami Siyang ginawa—kabilang na ang pagtuturo, pagpapagaling ng mga may sakit, pagpapakain sa nagugutom, pagpapalayas sa masasamang espiritu, pagmulat ng mga mata ng bulag, paglinis sa mga may sakit sa balat, at pagbuhay sa patay. Ngunit, sinabi Niyang isa lamang ang layunin ng Kanyang ministeryo: ang hanapin at sagipin ang mga naliligaw (Lucas 19:10). Iisa lamang ang layunin Niya, at ang iba—ang mga mabubuti Niyang gawa—ay nagbigay ng kagandahan sa Kanyang layunin.

Ang pinakamahalaga sa pangangaral ay malinaw rin sa ministeryo ni Pablo. Sa maraming pagkakataon sa aklat ng Mga Gawa at sa mga liham, makikita nating iniipon niya ang mga donasyon at dinadala ito sa mga mahihirap na mananampalataya sa Jerusalem (Mga Gawa 11:27–30; Mga Gawa 24:17; 1 Corinto 16:1–4; Mga Taga-Roma 15:25). Ang mga liham niya ay nagsimula din sa pagtutol sa lumang institusyon ng pang-aalipin (Colosas 3:11; Mga Taga-Efeso 6:5–9; Filemon 1:15–16) na normal lamang noong panahong iyon. Pero sa kabila ng mga ginawa niya para sa ikabubuti ng lipunan, ang talagang kapansin-pansin sa aklat ng Mga Gawa at sa mga liham ay ang pangangaral ni Pablo.

Narito ang tatlong paraan kung paano natin ito magagawang praktikal sa ating konteksto sa kasalukuyan:

𝟭. 𝗠𝗮𝗻𝗴𝗮𝗿𝗮𝗹 𝘀𝗮 𝗺𝗴𝗮 𝗵𝗶𝗻𝗱𝗶 𝗸𝗶𝗹𝗮𝗹𝗮 𝗮𝘁 𝘀𝗮 𝗺𝗴𝗮 𝗸𝗶𝗹𝗮𝗹𝗮𝗻𝗴 𝘁𝗮𝗼.
"𝘗𝘦𝘳𝘰 𝘵𝘪𝘯𝘶𝘭𝘶𝘯𝘨𝘢𝘯 𝘢𝘬𝘰 𝘯𝘨 𝘋𝘪𝘺𝘰𝘴 𝘩𝘢𝘯𝘨𝘨𝘢𝘯𝘨 𝘴𝘢 𝘢𝘳𝘢𝘸 𝘯𝘢 𝘪𝘵𝘰. 𝘒𝘢𝘺𝘢 𝘯𝘢𝘳𝘪𝘵𝘰 𝘢𝘬𝘰 𝘯𝘨𝘢𝘺𝘰𝘯 𝘱𝘢𝘳𝘢 𝘴𝘢𝘣𝘪𝘩𝘪𝘯 𝘴𝘢 𝘭𝘢𝘩𝘢𝘵, 𝘴𝘢 𝘮𝘨𝘢 𝘬𝘪𝘭𝘢𝘭𝘢𝘯𝘨 𝘵𝘢𝘰 𝘰 𝘩𝘪𝘯𝘥𝘪, 𝘢𝘯𝘨 𝘴𝘪𝘯𝘢𝘣𝘪 𝘯𝘰𝘰𝘯 𝘯𝘨 𝘮𝘨𝘢 𝘱𝘳𝘰𝘱𝘦𝘵𝘢 𝘢𝘵 𝘯𝘪 𝘔𝘰𝘪𝘴𝘦𝘴 𝘯𝘢 𝘮𝘢𝘯𝘨𝘺𝘢𝘺𝘢𝘳𝘪: 𝘯𝘢 𝘢𝘯𝘨 𝘊𝘳𝘪𝘴𝘵𝘰 𝘢𝘺 𝘥𝘢𝘱𝘢𝘵 𝘮𝘢𝘨𝘥𝘶𝘴𝘢 𝘢𝘵 𝘮𝘢𝘮𝘢𝘵𝘢𝘺, 𝘢𝘵 𝘶𝘯𝘢𝘯𝘨 𝘮𝘢𝘣𝘶𝘣𝘶𝘩𝘢𝘺 𝘮𝘶𝘭𝘢 𝘴𝘢 𝘬𝘢𝘮𝘢𝘵𝘢𝘺𝘢𝘯 𝘶𝘱𝘢𝘯𝘨 𝘮𝘢𝘨𝘣𝘪𝘨𝘢𝘺 𝘯𝘨 𝘭𝘪𝘸𝘢𝘯𝘢𝘨 𝘴𝘢 𝘮𝘨𝘢 𝘑𝘶𝘥𝘪𝘰 𝘢𝘵 𝘴𝘢 𝘮𝘨𝘢 𝘩𝘪𝘯𝘥𝘪 𝘑𝘶𝘥𝘪𝘰.” 𝗠𝗚𝗔 𝗚𝗔𝗪𝗔 𝟮𝟲:𝟮𝟮–𝟮𝟯

Isang kapansin-pansing aspeto ng ministeryo ni Pablo ay ang kasipagan niyang ipangaral ang ebanghelyo sa sinumang makikinig. Noong nakakilala siya ng mga ordinaryong Judio sa kanilang mga sambahan, ipinangaral niya ang ebanghelyo sa kanila. Noong magawi siya sa isang lumang altar sa Athens, ginamit niya ito bilang panimula ng pangangaral niya sa mga intelektuwal sa Areopagus. Noong dinala siya sa harap ng mga makapangyarihang opisyal tulad nila Festus at Haring Agripa, nangaral siya na para bang wala nang bukas (Mga Gawa 26). Noong nakasakay siya sa isang barko papuntang Roma at nanganib ang buhay ng 276 na pasahero sa barko dahil sa bagyo, ginamit niya ang pagkakataong ito upang magbigay ng patotoo sa Diyos. Pinalakas niya ang kanilang loob sa pamamagitan ng pangako na lahat sila ay mabubuhay.

Ang ginawa ni Pablo ay nagsisilbing isang mahinahong pagtutuwid sa nakakagawian natin sa kasalukuyan—ang pangangaral ng ebanghelyo sa mga taong katulad natin ng estado sa buhay. Bagama't isang magandang diskarte para sa mga estudyante ang mangaral lamang sa kapwa nila estudyante at para sa mga nakababatang babae ang turuan lamang ang iba pang batang kababaihan, kailangan na handa rin tayong ipangaral ang ebanghelyo ni Cristo sa mga CEO, politiko, tindera sa mga 𝘴𝘢𝘳𝘪-𝘴𝘢𝘳𝘪 store, at manggagawa. Magkuwento tungkol sa isang pagkakataong ipinangaral mo ang ebanghelyo sa isang taong itinuturing ng mundo na hindi mahalaga. Ano ang nangyari?

𝟮. 𝗠𝗮𝗻𝗴𝗮𝗿𝗮𝗹 𝗻𝗮𝗻𝗴 𝗮𝗴𝗮𝗿𝗮𝗻.
𝘏𝘢𝘳𝘪𝘯𝘨 𝘈𝘨𝘳𝘪𝘱𝘢, 𝘯𝘢𝘯𝘪𝘯𝘪𝘸𝘢𝘭𝘢 𝘱𝘰 𝘣𝘢 𝘬𝘢𝘺𝘰 𝘴𝘢 𝘮𝘨𝘢 𝘴𝘪𝘯𝘢𝘴𝘢𝘣𝘪 𝘯𝘨 𝘮𝘨𝘢 𝘱𝘳𝘰𝘱𝘦𝘵𝘢? 𝘈𝘭𝘢𝘮 𝘬𝘰𝘯𝘨 𝘯𝘢𝘯𝘪𝘯𝘪𝘸𝘢𝘭𝘢 𝘬𝘢𝘺𝘰.” 𝘚𝘶𝘮𝘢𝘨𝘰𝘵 𝘴𝘪 𝘈𝘨𝘳𝘪𝘱𝘢, “𝘉𝘢𝘬𝘢 𝘢𝘯𝘨 𝘢𝘬𝘢𝘭𝘢 𝘮𝘰ʼ𝘺 𝘮𝘢𝘥𝘢𝘭𝘪 𝘮𝘰 𝘢𝘬𝘰𝘯𝘨 𝘮𝘢𝘩𝘪𝘩𝘪𝘬𝘢𝘺𝘢𝘵 𝘯𝘢 𝘮𝘢𝘨𝘪𝘯𝘨 𝘊𝘳𝘪𝘴𝘵𝘪𝘢𝘯𝘰.” 𝘚𝘶𝘮𝘢𝘨𝘰𝘵 𝘴𝘪 𝘗𝘢𝘣𝘭𝘰, “𝘈𝘯𝘨 𝘬𝘢𝘩𝘪𝘭𝘪𝘯𝘨𝘢𝘯 𝘬𝘰 𝘴𝘢 𝘋𝘪𝘺𝘰𝘴, 𝘮𝘢𝘯𝘨𝘺𝘢𝘳𝘪 𝘮𝘢𝘯 𝘪𝘵𝘰 𝘢𝘨𝘢𝘥 𝘰 𝘩𝘪𝘯𝘥𝘪 𝘢𝘺 𝘩𝘪𝘯𝘥𝘪 𝘭𝘢𝘯𝘨 𝘱𝘰 𝘬𝘢𝘺𝘰 𝘬𝘶𝘯𝘥𝘪 𝘢𝘯𝘨 𝘭𝘢𝘩𝘢𝘵 𝘥𝘪𝘯𝘨 𝘯𝘢𝘬𝘪𝘬𝘪𝘯𝘪𝘨 𝘴𝘢 𝘢𝘬𝘪𝘯 𝘯𝘨𝘢𝘺𝘰𝘯 𝘢𝘺 𝘮𝘢𝘨𝘪𝘯𝘨 𝘊𝘳𝘪𝘴𝘵𝘪𝘢𝘯𝘰 𝘵𝘶𝘭𝘢𝘥 𝘬𝘰, 𝘮𝘢𝘭𝘪𝘣𝘢𝘯 𝘴𝘢 𝘢𝘬𝘪𝘯𝘨 𝘱𝘢𝘨𝘪𝘨𝘪𝘯𝘨 𝘣𝘪𝘭𝘢𝘯𝘨𝘨𝘰.” 𝗚𝗔𝗪𝗔 𝟮𝟲:𝟮𝟳–𝟮𝟵

Nang mabigyan si Pablo ng pagkakataong makausap sina Festus at Haring Aripa, hindi niya ito sinayang sa pagkukuwento tungkol sa kawalan ng katarungang naranasan niya sa mahaba niyang pagkakabilanggo (Mga Gawa 24:26-27). Sa halip, maiksi lamang ang ikinuwento niya upang makapagbigay ng konteksto sa naranasan niyang pagbabalik-loob sa Diyos (Mga Gawa 26:4–5). Mas mahabang oras ang ginugol niya sa pangangaral tungkol kay Jesus. Alam ni Pablo na kaharap niya ang pinakamahalaga at pinakamakapangyarihang mga tao sa buong Judea—ang mga politiko, mga opisyal ng militar, at mga maimpluwensyang mamamayan sa lungsod (Mga Gawa 25:23). Kailangang makarating ang ebanghelyo sa mga taong kilala sa larangan ng politika sa Judea. Agad-agad at buong-puso itong ipinangaral ni Pablo, at ang kanyang pananalita ay ikinagulat ni Haring Agripa.

Minsan, mas mainam na gawing dahan-dahan ang ating relihiyosong pananalita sa mga taong makikita pa rin natin sa ibang araw. Magiging natural at hindi pilit ang pagpapahayag natin ng ebanghelyo. Pero minsan, mas mainam na hindi tayo magpapatumpik-tumpik at sa halip ay agad-agad tayong magkukuwento tungkol kay Jesus, lalo na kung hindi na tayo muling mabibigyan ng ganitong pagkakataon. Ito mismo ang ginawa ni Pablo.

Paano natin maipapangaral ang ebanghelyo nang dahan-dahan? Paano natin maipapangaral ang ebanghelyo nang agaran?

𝟯. 𝗜𝗽𝗮𝗻𝗴𝗮𝗿𝗮𝗹 𝗮𝗻𝗴 𝗽𝗮𝗴𝘀𝗶𝘀𝗶𝘀𝗶 𝗮𝘁 𝗽𝗮𝗻𝗮𝗻𝗮𝗺𝗽𝗮𝗹𝗮𝘁𝗮𝘆𝗮.
𝘏𝘢𝘳𝘪𝘯𝘨 𝘈𝘨𝘳𝘪𝘱𝘢, 𝘴𝘪𝘯𝘶𝘯𝘰𝘥 𝘬𝘰 𝘱𝘰 𝘢𝘯𝘨 𝘱𝘢𝘯𝘨𝘪𝘵𝘢𝘪𝘯 𝘯𝘢 𝘪𝘱𝘪𝘯𝘢𝘬𝘪𝘵𝘢 𝘴𝘢 𝘢𝘬𝘪𝘯 𝘮𝘶𝘭𝘢 𝘴𝘢 𝘭𝘢𝘯𝘨𝘪𝘵. 𝘈𝘯𝘨 𝘶𝘯𝘢 𝘬𝘰𝘯𝘨 𝘨𝘪𝘯𝘢𝘸𝘢 𝘢𝘺 𝘯𝘢𝘯𝘨𝘢𝘳𝘢𝘭 𝘢𝘬𝘰 𝘴𝘢 𝘋𝘢𝘮𝘢𝘴𝘤𝘶𝘴 𝘢𝘵 𝘱𝘢𝘨𝘬𝘢𝘵𝘢𝘱𝘰𝘴 𝘢𝘺 𝘴𝘢 𝘑𝘦𝘳𝘶𝘴𝘢𝘭𝘦𝘮. 𝘔𝘶𝘭𝘢 𝘴𝘢 𝘑𝘦𝘳𝘶𝘴𝘢𝘭𝘦𝘮 𝘪𝘯𝘪𝘬𝘰𝘵 𝘬𝘰 𝘢𝘯𝘨 𝘣𝘶𝘰𝘯𝘨 𝘑𝘶𝘥𝘦𝘢, 𝘢𝘵 𝘱𝘪𝘯𝘶𝘯𝘵𝘢𝘩𝘢𝘯 𝘬𝘰 𝘳𝘪𝘯 𝘢𝘯𝘨 𝘮𝘨𝘢 𝘩𝘪𝘯𝘥𝘪 𝘑𝘶𝘥𝘪𝘰. 𝘗𝘪𝘯𝘢𝘯𝘨𝘢𝘳𝘢𝘭𝘢𝘯 𝘬𝘰 𝘴𝘪𝘭𝘢 𝘯𝘢 𝘥𝘢𝘱𝘢𝘵 𝘴𝘪𝘭𝘢𝘯𝘨 𝘮𝘢𝘨𝘴𝘪𝘴𝘪 𝘴𝘢 𝘬𝘢𝘯𝘪𝘭𝘢𝘯𝘨 𝘬𝘢𝘴𝘢𝘭𝘢𝘯𝘢𝘯 𝘢𝘵 𝘭𝘶𝘮𝘢𝘱𝘪𝘵 𝘴𝘢 𝘋𝘪𝘺𝘰𝘴, 𝘢𝘵 𝘪𝘱𝘢𝘬𝘪𝘵𝘢 𝘯𝘪𝘭𝘢 𝘴𝘢 𝘱𝘢𝘮𝘢𝘮𝘢𝘨𝘪𝘵𝘢𝘯 𝘯𝘨 𝘬𝘢𝘯𝘪𝘭𝘢𝘯𝘨 𝘮𝘨𝘢 𝘨𝘢𝘸𝘢 𝘯𝘢 𝘴𝘪𝘭𝘢ʼ𝘺 𝘵𝘰𝘵𝘰𝘰𝘯𝘨 𝘯𝘢𝘨𝘴𝘪𝘴𝘪𝘴𝘪." 𝗠𝗚𝗔 𝗚𝗔𝗪𝗔 𝟮𝟲:𝟭𝟵–𝟮𝟬

Kahanga-hanga ang matapat at matapang na pangangaral ni Pablo sa harap ng mga makapangyarihang tao. Sa pagtatanggol niya sa kanyang sarili sa harap ni Haring Agripa, malaya siyang nakapagsalita tungkol sa pagsisisi at paglapit sa Diyos. Ang tambalang ito—pagsisisi at paglapit sa Diyos— na mababasa sa Mga Gawa ay tinatawag na 𝘤𝘰𝘯𝘷𝘦𝘳𝘴𝘪𝘰𝘯, o pagkilala sa Diyos. Ito ang nais ni Pablo na maranasan ng mga nakikinig sa kanya—mula sa kadiliman tungo sa ilaw at mula sa kapangyarihan ni Satanas tungo sa Diyos (Mga Gawa 26:18). Isa itong mapangahas na talumpati. Sa kanyang pangangaral tungkol sa pagsisisi, ipinahiwatig ni Pablo ang pagiging makasalanan ng mga nakikinig sa kanya—kabilang na ang hari.

Hindi ito ang unang pagkakataong nangaral si Pablo sa mga politiko. Dalawang taon bago ang kanyang pagharap kay Haring Agripa, humarap din siya kina Gobernador Felix at sa asawa niyang si Drusila. Ang pangangaral niya ay umikot sa pagiging matapat at mapagtimpi, at sa darating na paghuhukom. Sa pagkagulat ni Felix sa narinig niya, ipinakulong niya si Pablo hanggang sa mapalitan siya ni Festus sa pagkagobernador.

Ang hayagang pangangaral ni Pablo ay makapagbibigay ng aral sa ating lahat ngayon. Ang ebanghelyo ang pangunahing mensahe at layunin ng pakikibahagi natin sa ating kultura. Kung ilalaan natin ang lahat ng ating oras sa pakikipag-usap ngunit hindi naman umaabot sa pangangaral ng ebanghelyo, masasayang natin ang pagkakataong ipahayag si Jesus sa mga taong dinadala ng Diyos sa buhay natin. Sa loob ng dalawang minuto, ibigay ang mga pinakamahahalagang punto tungkol sa ebanghelyo. Sino si Jesus, ano ang ginawa Niya para sa atin, at ano ang kailangan nating gawin upang maligtas?


𝗔𝗣𝗣𝗟𝗜𝗖𝗔𝗧𝗜𝗢𝗡
• Sa palagay mo, bakit mahalagang ipangaral ang ebanghelyo nang malinaw at agaran? Kanino mo maipapangaral ang ebanghelyo ngayong linggo?
• Sa iyong komunidad, sino ang mga itinuturing na hindi mahalaga? Paano natin sila lalapitan at paano natin sila maaakay tungo kay Cristo?
• May mga kilala ka bang nagtatrabaho sa gobyerno? Sa papaanong paraan mo maipapangaral ang ebanghelyo sa kanila?


𝗣𝗥𝗔𝗬𝗘𝗥
• Pasalamatan ang Diyos para sa mga taong nangaral ng ebanghelyo sa iyo. Ipanalangin na magawa mo rin ito sa iba.
• Ipanalangin na maipangaral mo ang ebanghelyo nang malinaw at agaran. Hingin sa Diyos ang karunungan at katapangan upang maipahayag mo sa iba ang tungkol
sa Kanya.
• Ipanalangin na maging matapang ang iglesya sa pangangaral ng ebanghelyo at pagdidisipulo.